Nöbetçi Eczaneler
Ramón Campos, Jon de la Cuesta ve Gema R. Neira tarafından yaratılan Netflix’in ‘Asunta Davası’, cansız bedeni bulunan Asunta Basterra adlı 12 yaşındaki bir kızın öldürülmesini konu alan bir mini televizyon dizisidir. İspanya’nın Galiçya kentindeki evinin yakınında. Soruşturma ilerledikçe, onu evlat edinen vasiler trajedinin baş şüphelileri haline gelir. Ebeveynleri suçlayan kanıtların artmasıyla medya davaya kapılır, spekülasyonları körükler ve gerçeği ortaya çıkarmak için suçlamalar yağdırır. Netflix Asunta Cinayeti Gerçek Hikayesi Nedir? Asunta Davası Sonucunda Ne Oldu? İşte detaylar…
Dizi, 2013 yılında İspanya’da ortaya çıkan olaylara dayanıyor ancak bunun ötesine geçiyor. Daha geniş bir perspektiften bakıldığında dizi, bir toplumda yıllardır yankılanan bu tür suçların yansımalarını anlamaya çalışıyor. Medyanın dikkatinin devam eden bir soruşturma üzerindeki etkileri ve duyarlılaştırma ihtiyacı dizide değinilen temalardır. Sorun, bu gerçek hayattaki olayların, bu spekülasyonları haklı çıkaracak bir hikayeye nasıl dahil edildiğidir.
Asunta Cinayeti Gerçek Hikayesi Nedir?
Basterra Cinayeti Olayı
Asunta Basterra, 30 Eylül 2000’de Çin’in Hunan şehrinde doğan Fang Yong adıyla dünyaya geldi. Henüz dokuz aylıkken, İspanya’nın Galiçya kentindeki Santiago de Compostela’dan gelen varlıklı bir çift olan Rosario Porto ve Alfonso Basterra tarafından evlat edinildi. Yerelin önde gelen bir ailesinden gelen saygın bir avukat olan Porto, babasının izinden giderek Fransa’ya konsolos olarak atanırken, gazeteci Basterra’nın da Porto ile yolları kesişmiş ve 1996 yılında evlilikleri gerçekleşmişti. Porto’ya Lupus eritematozus tanısı konulması , Porto’nun Çift biyolojik hamileliği değil evlat edinmeyi tercih edecek.
Asunta, ebeveynlerinin bakımı altında büyüdüğü sırada çiçek açtı ve Santiago’da evlat edinilen ilk Çinli çocuk ve Galiçya’da ilk Çinli çocuk oldu. Olgunlaştıkça bale, keman ve piyano gibi çeşitli uğraşlarla coşkuyla meşgul oldu ve akademik açıdan başarılı oldu. Geniş ailesi tarafından saygı duyulan Asunta, özellikle anne tarafından büyükanne ve büyükbabası tarafından el üstünde tutuluyordu. Ancak aile, Ocak 2013’te Basterra’nın Porto’nun sadakatsizliğini keşfetmesiyle kargaşayla karşılaştı ve bu da onların ayrılmasına yol açtı.
Bu dönemde Porto aralıklı depresyon dönemleri yaşadı ve Basterra’nın, kızlarına yakın kalmak ve Porto’ya destek sağlamak için Porto’nun evinin yakınındaki bir konuta taşınmasına neden oldu. Ancak 21 Eylül 2013’te, yani Asunta’nın 13. doğum gününe yalnızca birkaç gün kala, Porto onun akşam 22.00 civarında kaybolduğunu bildirdi. Kızını, Teo’daki bir aile evine gitmek üzere yola çıkmadan önce en son akşam 7 civarında gördüğünü iddia etti. Porto döndükten sonra Asunta’nın artık orada olmadığını keşfetti.
Asunta Cinayeti, 22 Eylül günü sabaha karşı 1 civarında, yoldan geçen biri Asunta’nın cesedini Teo’daki bir dağ yolunun kenarında buldu. Adli tıp muayeneleri onun boğulmaya yenik düştüğünü ve ölümünden önce yaklaşık yirmi yedi Lorazepam hapı tükettiğini ortaya çıkardı. Ölümünün kesin zamanlaması belirsizliğini korudu, ancak 21 Eylül’de yaklaşık 19:00 ile 20:00 arası bir zaman aralığı önerildi. Daha sonra 24 Eylül’de Porto cinayet şüphesiyle tutuklandı ve ardından 25 Eylül’de Basterra tutuklandı.
Polis, Asunta’nın cesedinin bulunmasından bu yana topladığı kanıtları analiz etti. İlk adımları, Porto tarafından sağlanan zaman çizelgesini doğrulamak için CCTV görüntülerini incelemekti. Görüntülerde, ifadesinin aksine Asunta’nın evde kalmadığı, annesiyle birlikte bir benzin istasyonunun yakınında görüldüğü ortaya çıktı. Daha ileri araştırmalar, Porto ve Asunta’nın 18:00 ile 21:00 saatleri arasında Teo’da olduklarını ortaya çıkardı. Ek olarak, güvenlik görüntüleri Basterra’nın olay mahallinin yakınında birçok kez bulunduğunu gösteriyordu.
Asunta Davası Nasıl Sonuçlandı?
Cinayetten sadece aylar önce, Asunta’nın müzik öğretmeni onun dersler sırasında uyuşuk ve uykulu göründüğünü, iki ayrı durumda kötü performans gösterdiğini gözlemledi. Kötü bir oyun olduğundan şüphelenen okul müdürü, Asunta’ya ilaç verilmiş olabileceği yönündeki endişelerini dile getirdi. Asunta sorgulandığında annesinin ona sık sık tatsız beyaz bir toz verdiğini açıkladı. Ancak bu endişe verici olay polise veya herhangi bir yetkiliye bildirilmedi. Üstelik toksikoloji raporları, Asunta’nın cinayetten önce en az üç ay boyunca yüksek dozda lorazepam’a maruz kaldığını ortaya çıkardı.
Uzak bir aile üyesi, Asunta’nın büyükannesinin mal varlığının önemli bir kısmını torununa miras bıraktığına işaret ederek, suçun maddi kazanç amaçlı olduğunu öne süren iddialarda bulundu. Ancak bu gerekçe kesin olarak kanıtlanamadı. Benzer şekilde, medyadaki spekülasyonlar Basterra’nın kızına yönelik pedofili niyetleri olduğu yönündeki suçlamalar etrafında dönüyordu, ancak bu iddiaların resmi kanıtı yoktu. Halk tarafından geniş çapta kabul gören hakim teori, Asunta’nın ebeveynlerinin ondan bıktığını ve sert önlemlere başvurduğunu, bunun nedenini ise yalnızca kendilerinin anladığını öne sürüyor.
2015’teki duruşmanın ardından hem Porto hem de Basterra, Asunta cinayetinden suçlu bulundu. Kızını boğan kişinin Porto olduğu belirtilmesine rağmen, kanıtlar Basterra’nın Asunta’ya uyuşturucu verdiğini gösterdi ve onun Porto’nun arabasıyla Teo’ya kadar ona eşlik ettiği teorileştirildi. Asunta Davası, her ikisi de ağırlaştırıcı nedenler olan akrabalık ve yetkiyi kötüye kullanma suçundan 18 yıl hapis cezasına çarptırıldı. Sayısız başvuruya rağmen hiçbiri başarılı olamadı ve tutuklu kaldılar.
Porto ve Basterra’nın ilişkileri duruşmalar sırasında bozuldu ve bundan sonra tüm iletişimleri kesildi. Porto, yargılama boyunca sürekli olarak masumiyetini korudu. 18 Kasım 2020’de Porto, daha önceki iki intihar girişiminin ardından kendini asarak intihar etti. Bu arada Basterra, İspanya’nın A Coruña kentindeki Teixeiro hapishanesinde tutuklu kalmaya devam ediyor. 2017 yılında verdiği bir röportajda hayatta kalma konusundaki tek motivasyonunun özgürlüğünü yeniden kazanmak olduğunu ifade ederek, serbest bırakıldığında ortadan kaybolmayı planladığını belirtti. Bugün bile suçtaki suçluluğunu kabul etmedi.